«Εδώ Μιλάνε για Λατρεία»: Το ντοκιμαντέρ του Βύρωνα Κριτζά για τους Κόρε Ύδρο.

Οι Κόρε. Ύδρο. ήταν από εκείνες τις μπάντες που πρώτα άκουγες να μιλούν για αυτές και μετά έβαζες να τσεκάρεις τη μουσική τους. Το κερκυραϊκό συγκρότημα εξελίχθηκε σε σύμβολο για τη γενιά που ενηλικιώθηκε λίγο πριν από την οικονομική κρίση, καθώς ήταν η πρώτη πραγματικά σπουδαία ελληνική indie μπάντα που αναδύθηκε μπροστά στα μάτια τους. O Κόρε. Ύδρο. διαμόρφωσαν τη δική τους, μοναδική ταυτότητα και γι’ αυτό αυτή η γενιά τους νοσταλγεί μέχρι σήμερα. Ο μουσικός Τύπος της εποχής τούς αποθέωνε πολλές φορές όχι μόνο για τη μουσική τους αλλά και για την εκρηκτική σκηνική τους παρουσία σε συναυλίες όπως αυτές στο Gagarin 205 και το πρώιμο six d.o.g.s.

Η πρώτη επαφή με τη μουσική τους μπορούσε να οδηγήσει σε δύο αντιδράσεις: είτε ναυλώνεσαι πλήρως από τον συνδυασμό ελληνικής μουσικής παράδοσης και θορυβώδους ηλεκτρικού ήχου, είτε να βρίσκεις την έντεχνη αισθητική τους υπερβολική. Σε κάθε περίπτωση, οι Κόρε. Ύδρο. ήταν μια μπάντα που δίχαζε, αλλά και άφηνε ανεξίτηλο το σημάδι της.

«Εδώ Μιλάνε για Λατρεία»: Το ντοκιμαντέρ του Βύρωνα Κριτζά για τους Κόρε Ύδρο

Το ντοκιμαντέρ «Εδώ Μιλάνε για Λατρεία» του Βύρωνα Κριτζά, που έκανε πρεμιέρα στο 27ο Φεστιβάλ Ντοκιμαντέρ Θεσσαλονίκης, καταγράφει την ιστορία τους, τη σχέση των δύο βασικών μελών, Παντελή Δημητριάδη και Αλέξανδρου Μακρή, καθώς και τη διάλυση της μπάντας που σόκαρε τους fans της. Αν και η σόλο πορεία του Δημητριάδη με τα Παιδιά της Παλαιότητας κράτησε το ενδιαφέρον ζωντανό, το κενό που άφησαν οι Κόρε. Ύδρο. παραμένει αισθητό.

Ο τίτλος του ντοκιμαντέρ συνοψίζει εύστοχα την ένταση και τη λατρεία που περιέβαλε το συγκρότημα. Μέσα από συνεντεύξεις, αρχειακό υλικό και μαρτυρίες, η ταινία εξερευνά όχι μόνο τη μουσική τους πορεία, αλλά και τις προκλήσεις που φέρνει η διαρκής έκθεση. Ο Κριτζάς, αν και γνώστης του θέματος, δείχνει λιγότερο σίγουρος ως σκηνοθέτης, καθώς η ταινία υιοθετεί τη φόρμα του κλασικού talking head ντοκιμαντέρ χωρίς σαφή αφηγηματική κορύφωση. Αντί να χτίσει τη δραματουργία της σύγκρουσης των δύο μελών, το δεύτερο μέρος της ταινίας εστιάζει σχεδόν αποκλειστικά στην προσωπικότητα του Δημητριάδη, που κινείται ανάμεσα στην εξομολόγηση, την ειρωνεία και το χιούμορ, χωρίς πάντα ξεκάθαρη σκηνοθετική πρόθεση.

Παρά τις αδυναμίες του, το «Εδώ Μιλάνε για Λατρεία» καταφέρνει να αποτυπώσει τη σημασία των Κόρε. Ύδρο. στην ελληνική μουσική σκηνή. Άλλωστε, η μπάντα αυτή δεν ήταν ποτέ μια απλή μουσική περίπτωση.

Οι Κόρε Ύδρο ήταν – και παραμένουν– ένας θρύλος που άφησε ανεξίτηλο το αποτύπωμά του στην ελληνική εναλλακτική μουσική.