Τι είδαμε χθες στην πρεμιέρα του Milky Way; Ίσως το πιο εύστοχο τηλεοπτικό σχόλιο για τις παθογένειες της αθάνατης ελληνικής επαρχίας. Η εξαιρετική σκηνοθεσία, με σύγχρονη εικόνα, υπέροχη φωτογραφία και μουσική είναι αυτά που παρατηρεί κανείς εύκολα από το πρώτο επεισόδιο. Θα είναι το τηλεοπτικό γεγονός της χρονιάς (και όχι μόνο); Ναι είναι νωρίς ακόμη να πει κανείς κάτι τέτοιο, ωστόσο πιθανότατα σε αυτή την απόφαση θα καταλήξουμε.
Η πλοκή όπως φαίνεται θα αγγίξει ευαίσθητες χορδές, υπενθυμίζοντάς μας πως η οικογένεια είναι ο βαθύς πυρήνας κάθε δράματος. Η ιστορία ενηλικίωσης της Μαρίας και του Τζο, των δύο τελειόφοιτων Λυκείου που λαχταρούν να φύγουν μακριά από την επαρχιακή τους πόλη και να ζήσουν το «αθηναϊκό όνειρο», είναι o main πυλώνας της πλοκής.
Χθες, το Milky Way έγινε αμέσως πρώτο trend στο Twitter με χιλιάδες αναρτήσεις και τους χρήστες να αποθεώνουν τη νέα σειρά του MEGA για τις ερμηνείες, τα κοινωνικά ζητήματα που τολμά να θίξει, τη μοντέρνα, κινηματογραφική της αισθητική, τη σκηνοθεσία και τη φωτογραφία της, που δύσκολα μπορεί κανείς να πιστέψει ότι προβάλλεται στην ελληνική τηλεόραση.
Όπως ανέφερε και η ηθοποιός της σειράς, Γιούλικα Σκαφιδά σε ένα tweet της “Η σειρά ήρθε μάλλον για να κάνει sync-που λένε και οι νέοι-τη ζωή με την τηλεόραση. Και όλα αυτά μέσα σε ένα σύννεφο ποίησης και αγάπης”.
Είναι πράγματι η πιο σύγχρονη ματιά που έχουμε δει την τελευταία δεκαετία στην ελληνική τηλεόραση. Ναι ίσως να μην είναι για όλους, άλλωστε τίποτε δεν είναι για όλους, με την έννοια του ότι το κοινό άνω των 50 στα πρώτα λεπτά της σειράς πιθανότατα έκανε ζάπινγκ. Όπως ζάπινγκ θα έκαναν και σε κάποια ταινία του Αλμοδοβαρ για παράδειγμα. Γιατί αυτό το κοινό θα προτιμήσει να παραγγείλει στο μενού το φαγητό που έχει φάει και ξαναφάει και ξέρει πως ταιριάζει στις γεύσεις του. Θα προτιμήσει το συνοικιακό ταβερνάκι που ξέρει πως μπορεί να έχει μια βρωμερή κουζίνα μέσα στα ποντίκια αλλά το φαγητό είναι σχετικά νόστιμο και φθηνό, γι’ αυτό δεν πρόκειται να αλλάξει ποτέ μα ποτέ αυτό το καθιερωμένο ταβερνάκι.
Επομένως, ούτε τον Βασίλη Κεκάτο λογικά θα απασχολεί αυτό το ζήτημα γιατί ο ίδιος, έφτιαξε μια σειρά που απευθύνεται σε μια άλλη γενιά.
Όπως ο ίδιος είχε αναφέρει σε μια συνέντευξή του στη Lifo: Έχω σεβαστεί το φορμά της τηλεόρασης, υπό την έννοια ότι αυτό που έχω κάνει είναι, τουλάχιστον για τα δικά μου δεδομένα, αρκετά εμπορικό και ποπ. Παρ’ όλα αυτά δεν μπορώ να απαρνηθώ τις ρίζες μου, που είναι ο κινηματογράφος, και την τάση να πηγαίνω προς τα σκοτεινά μιας τέχνης, θέλοντας να την εξερευνήσω. Δεν ήθελα απλώς να πω μια ιστορία, ήθελα να βρω ποιος θα είναι ο τρόπος που θα τη διηγηθώ. Νομίζω ότι αυτό οδηγεί στη ρήξη με πολλές συμβάσεις της τηλεόρασης.
Και αυτό είδαμε στο πρώτο επεισόδιο, είδαμε κάτι ποπ -και όλοι αγαπάμε αυτό το ποπ- με βαθιά κινηματογραφικές ρίζες. Είδαμε ακόμη, μια σειρά που δεν φοβάται και δεν μπαίνει στον κόπο να πει αυτό που θέλει να ακούσει ο μέσος θεατής. Και ακριβώς αυτό είναι το κύριο χαρακτηριστικό του Τζο, ενός παιδιού που στην σειρά, δεν καμουφλάρει τον εαυτό του προκειμένου να γίνει αποδεκτός.
Το καστ
Χθες, γνωρίσαμε λοιπόν τους: Μαρία (Κορίννα Ντουλλάαρτ), τον Τζο (Κωνσταντίνος Γεωργόπουλος), Νικολάκης Ζεγκίνογλου, Ανδρέας Κωνσταντίνου, Γιούλικα Σκαφιδά, Θέμις Μπαζάκα, Αργύρης Μπακιρτζής, Μαρία Καλλιμάνη, Σοφία Κόκκαλη, Προμηθέας Αλειφερόπουλος, Τόνια Σωτηροπούλου, Γεράσιμος Σκιαδαρέσης, Στυλιάνα Ιωάννου, Ναταλία Σουίφτ, Αφροδίτη Καποκάκη, Ευαγγελία Καμάρα, Ιώκο Ιωάννης Κοτίδης, Ξένια Ντάνια, Σταύρος Τσουμάνης, Βίκυ Μαϊδάνογλου, Τζέο Πακίτσας, Κασσιόπη Κλέπκου, Αλέξανδρος Βούλγαρης.
Η Κορίννα Ντουλλάαρτ και ο Τζο ήταν τόσο φρέσκοι που δεν τους χόρταινες, όπως και όλο το καστ των συμμαθητριών της Μαρίας. Φυσικά, η Θέμις Μπαζάκα είναι μία και μοναδική.
Προσωπικά, συγκλονίστηκα με τη Γιούλικα Σκαφιδά, της οποίας αυτή η τόσο δραματική φιγούρα μου φάνηκε πιο ώριμη από ποτέ.
