H σκηνή με το «Όχι, άλλο κάρβουνο» του Νίκου Κούρκουλου στο «Ορατότης μηδέν» έχει μείνει στην ιστορία. Μια σκηνή που ο Νίκος Κούρκουλος τα δίνει όλα και δικαίως θεωρείται μία από τις πιο συγκλονιστικές σκηνές του παλιού ελληνικού κινηματογράφου.

Η υπόθεση του «Ορατότης μηδέν»:

Όταν το ατμόπλοιο «Χριστίνα» βυθίζεται, ο μοναδικός επιζών καταθέτει εναντίον του πλοιοκτήτη, ο οποίος στη συνέχεια αυτοκτονεί. Ο αδελφός του πλοιοκτήτη αποφασίζει να καταστρέψει τον επιζήσαντα, αλλά εκείνος καταστρώνει ένα οργανωμένο σχέδιο για να μπει στην ναυτιλιακή εταιρεία. Όλα, όμως, θα ανατραπούν, όταν η ηθική του θα γίνει εμπόδιο στα σχέδιά του.

Η οικογενειακή τραγωδία του Κούρκουλου – Ο αδελφός που χάθηκε σε ναυάγιο

«Η σκηνή του μονόλογου είναι η στιγμή που έφυγα από τον εαυτό μου, δεν ήμουν ο Νίκος, ήμουν ο ήρωας του έργου, ήταν μια από τις στιγμές που θυμάμαι έντονα» είχε πει σε συνέντευξή του. Αν και ο ίδιος δεν το είχε παραδεχτεί, λέγεται πως αυτό το πάθος του στη συγκεκριμένη ταινία οφειλόταν στην τραγωδία που είχε «χτυπήσει» την οικογένειά του χρόνια πριν, όταν ο αδελφός του Σπύρος, είχε χαθεί σε ναυάγιο ανοιχτά της Βενεζουέλας.

Ο αδελφός του ηθοποιού ήταν απόφοιτος της σχολής Εμποροπλοιάρχων. Το γκαζάδικο με το οποίο είχε μπαρκάρει, έπεσε πάνω σε τυφώνα, ανοιχτά της Βενεζουέλας. Από το πλήρωμα βρέθηκε μόνο η σορός του νεκρού καπετάνιου.

Ήταν τέτοιο το πάθος του Κούρκουλου σε όλη την ταινία και τέτοια η ταύτισή του με τον ρόλο, που αρνήθηκε να χρησιμοποιήσουν κασκαντέρ σε επικίνδυνες λήψεις. Όπως είχε αποκαλύψει ο ίδιος, στη σκηνή που ένα ελικόπτερο σπεύδει για την δική του διάσωση, δεν χρησιμοποιήθηκε κασκαντέρ.

«Είχαν ακροβολιστεί πέντε κάμερες με τηλεφακούς σε σκάφη, γύρω από το μέρος στο οποίο θα έπεφτα. Ο καπετάνιος του λιμενικού που με μετέφερε στον χώρο όπου θα γινόταν το γύρισμα, μου είπε πως είναι επικίνδυνο να πέσω σε εκείνο το σημείο γιατί από εκεί περνούσαν πλοία που πετούσαν φαγητά στη θάλασσα και μαζεύονταν σκυλόψαρα. Εγώ δεν ήμουν κασκαντέρ, ούτε λοκατζής για να κάνω τέτοια σκηνή. Έπεσα λοιπόν στη θάλασσα, ήρθε το ελικόπτερο αλλά η δίνη που δημιουργούσε ο έλικας του στο νερό σου τρύπαγε το πρόσωπο. Κατάφερα να πιαστώ στο σχοινί, με ανέβασε το ελικόπτερο και έγινε το πλάνο. Γυρίσαμε τη σκηνή τρεις φορές», είχε αποκαλύψει ο ίδιος, όπως αναφέρεται στο βιβλίο «Ταινίες για φίλημα» του Ιάσωνα Τριανταφυλλίδη.

Η ιστορία πίσω από το «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου»

Στο «Ορατότης μηδέν» υπάρχει ακόμα μία σκηνή που είναι ανάμεσα σε αυτές που άφησαν το στίγμα τους στον ελληνικό κινηματογράφο. Και, φυσικά, αναφερόμαστε στη σκηνή που ο Νίκος Κούρκουλος βάζει φωτιά στα υπάρχοντά του, ενώ ακούγεται το «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου» από τον Στράτο Διονυσίου.

Τα γυρίσματα είχαν σχεδόν ολοκληρωθεί, όταν ο Νίκος Φώσκολος αποφάσισε να «ντύσει» τη σκηνή, όχι με ορχηστρική μουσική, αλλά με τραγούδι. Απευθύνθηκε στον Μίμη Πλέσσα ζητώντας του να γράψει ένα τραγούδι που θα περιλαμβάνει τη φράση «κύμα πικρό».

Εκείνος με τη σειρά του απευθύνεται στον Λευτέρη Παπαδόπουλο να αναλάβει τους στίχους και παρά τις αρχικές του αντιρρήσεις λόγω χρόνου, τελικά γράφει το τραγούδι την ίδια μέρα. Αποφασίζουν να το δώσουν να το πει ο Στράτος Διονυσίου, ο οποίος είχε ήδη ξεκινήσει την καριέρα του στο τραγούδι.

Μετά την πρεμιέρα της ταινίας γίνεται χαμός με το τραγούδι και μπορεί στη σκηνή να μην βλέπουμε τον ίδιο, παρά μόνο τον ακούμε, ήταν όμως αρκετό για να προκαλέσει το ενδιαφέρον. Λίγο μετά, ο Διονυσίου έκανε συμφωνία με την ΕΜΙ, και μαζί με τον Πλέσσα κυκλοφόρησαν το «Βρέχει φωτιά στη στράτα μου» σε δισκάκι 45 στροφών, με την καριέρα του να εκτοξεύεται.