Από την αρχή είναι σαφές ότι αν έχετε βιώσει ποτέ μια μετα-αποκαλυπτική ιστορία επιστημονικής φαντασίας τα τελευταία χρόνια που ασχολείται με την εξαφάνιση της ανθρωπότητας, θα έχετε μια αρκετά καλή ιδέα για το είδος της αφήγησης του Stellar Blade. Τα πολυφορεμένα stories του πολεμιστή που επιστρέφει στη Γη σε μια ευγενή αποστολή μόνο και μόνο για να μην είναι τα πράγματα όπως φαίνονται, καλύπτονται όλα προβλέψιμα σε αυτό το παιχνίδι, συμπληρωμένα με τις ψευδοθρησκευτικές αναφορές/ορολογία που προορίζονται να προκαλέσουν βαρύτητα. Αυτό είναι ένα βιντεοπαιχνίδι, αν έχετε παίξει το αγαπημένο Nier Automata του 2017 από την Square-Enix, την Platinum Games και την εκκεντρική Yoko Taro, πιθανότατα θα είστε σε θέση να προβλέψετε πολλά από την πλοκή και τους συναισθηματικούς ρυθμούς που έχει να προσφέρει το Stellar Blade.

Όσο προβλέψιμοι κι αν είναι οι περισσότεροι ρυθμοί της πλοκής, πιο προβληματικό είναι το πόσο ήπιοι είναι οι περισσότεροι χαρακτήρες στην πλειοψηφία των πρώτων κεφαλαίων του παιχνιδιού. Συνήθως δεν με πειράζει αν η κύρια αφηγηματική ώθηση μιας ιστορίας είναι προβλέψιμη, αρκεί οι χαρακτήρες μέσα σε αυτήν να είναι ενδιαφέροντες.

Ευτυχώς, το Stellar Blade καταφέρνει τελικά να ξεφύγει από τις πρώτες ώρες του σε κάτι ιδιαίτερα συναρπαστικό. Η περιβαλλοντική αφήγηση και η δουλειά των χαρακτήρων βελτιώνονται ελαφρώς καθώς προχωράτε. Μειλίχια και απόμακρη στο μεγαλύτερο μέρος του παιχνιδιού, η EVE δείχνει τελικά λίγο περισσότερη προσωπικότητα, ειδικά όταν αντιμετωπίζει κατά μέτωπο τα υπαρξιακά θέματα του παιχνιδιού και τα ψευδοθρησκευτικά θέματα. Για ένα παιχνίδι που ζει τόσο πολύ στη σκιά του Nier Automata, αν τελικά συμβεί μια συνέχεια, το Stellar Blade δημιουργεί μια ενδιαφέρουσα βάση με τις διαφορετικές καταλήξεις του. Έτσι, θα λέγαμε πως το στούντιο έχει σίγουρα τη δυνατότητα να ανοίξει τα φτερά του σε κάτι πιο στιβαρό για το μέλλον αυτού θα ήταν το franchise.

Ενώ η αφήγηση δεν είναι το δυνατό χαρτί του παιχνιδιού, το Stellar Blade ζει και πεθαίνει από τη δύναμη του συστήματος μάχης του. Βρίσκει την τέλεια τομή ανάμεσα σε παιχνίδια δράσης χαρακτήρων όπως το Devil May Cry και το Bayonetta , έναν τίτλο όπως το Sekiro και το i-frame dodging που βρίσκεται στα παιχνίδια Souls.

Ένα πράγμα σίγουρα δεν μπορεί να αμφισβητηθεί: το Stellar Blade είναι εικαστικά πανέμορφο. Όσον αφορά την απόδοση του παιχνιδιού, το Stellar Blade έρχεται με τρεις διαφορετικές λειτουργίες γραφικών: Prioritize Framerate, Prioritize Resolution και Balanced. Εγώ προσωπικά το έπαιξα Stellar Blade στο Balanced που ήταν αρκετά ικανοποιητικό.

Βέβαια, όσο καλά και αν είναι τα visuals δεν είναι άψογα. Όπως συμβαίνει συνήθως με τα παιχνίδια της Unreal Engine 4, θα βρείτε μερικές επίπεδες υφές εδώ και εκεί, ειδικά στα ανοιχτά περιβάλλοντα όπου το επίπεδο λεπτομέρειας γίνεται ασυνεπές μερικές φορές. Όσον αφορά το voice acting, δεν είναι κάτι το ιδιαίτερο.

Κλείνοντας, το Stellar Blade είναι ένας πολύ αξιόλογος action τίτλος, με καλό τεχνικό τομέα. Η Shift UP δείχνει πως έχει θέσει γερές βάσεις για ένα δυνατό franchise και αν το παλέψει, θεωρώ πως θα μπορέσει να το ανεβάσει επίπεδο και να το κάνει να ξεχωρίσει. Έως τότε, το Stellar Blade παραμένει ένα παιχνίδι που κάνει σχεδόν τα πάντα καλά, όμως δεν μπορεί να σταθεί δίπλα στα ονόματα που το ενέπνευσαν.