«Στον Καναδά, όταν πηγαίνεις για κολύµπι στα δάση, τα νερά είναι τροµερά παγωµένα. Το ξεκίνηµα ενός βιβλίου λοιπόν είναι κάτι αντίστοιχο. Αναρωτιέσαι: Να µπω µέσα; Όχι; Μήπως; Όχι; Ο µόνος τρόπος να το κάνεις είναι να πάρεις φόρα και να βουτήξεις ουρλιάζοντας. Παίρνω φόρα και βουτάω στην ιστορία µου ουρλιάζοντας, γιατί διαφορετικά δε θα φτάσω ποτέ εκεί».

Κάθε φορά που ακούγεται ο λόγος της Μάργκαρετ Άτγουντ νομίζεις ότι είναι σαν εκείνη ακριβώς τη φορά που η έφηβη ακόμα συγγραφέας πειραματιζόταν με τις μούσες, τις αρχαίες ηρωίδες της ή αυτά τα παράξενα πλάσματα που είναι βγαλμένα από το απώτερο δυστοπικό μέλλον για να μας θυμίσουν την καταγωγή μας, καθώς ο λόγος της διατηρεί αυτούσια τη ζωντάνια του και είναι ιδιαίτερα δημοφιλής στη νεολαία.

Σε αυτή την απολαυστική συζήτηση με τον Χάρη Βλαβιανό που είχαμε τη χαρά να παρακολουθήσουμε από κοντά στο θέατρο Pierce του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδας η Άτγουντ είναι πιο αποκαλυπτική από ποτέ, καθώς ξετυλίγει όλο το συγγραφικό της ταξίδι από την «Πηνελοπιάδα μέχρι σήμερα». Σωστά ο Βλαβιανός επισημαίνει ότι το επίθετο «φεμινιστική» περιγράφει με πολύ απλουστευτικό τρόπο το πολύπλοκο μυθιστορηματικό σύμπαν που έχει στήσει η Καναδή συγγραφέας, στον οποίο επιστρέφουμε χρόνια τώρα. Είναι χαρακτηριστικό ότι στην ερώτηση του Βλαβιανού γιατί επιλέγει τον Κάτω Κόσμο και τη Σίβυλλα, απαντάει παραπέμποντας στην πληθώρα αμέτρητων ιστοριών που φέρνουν μαζί τους οι ποιητές και οι συγγραφείς καθώς επιστρέφουν από τον Κάτω Κόσμο, δίνοντας έμφαση στη χωροχρονική διάσταση, καθώς «οι νεκροί γνωρίζουν το μέλλον, διότι υπάρχουν εκτός του χρόνου. Το αναφέρει και η Βίβλος, στο εδάφιο όπου ο Σαούλ ζητά από τη μάγισσα της Ενδώρ να επικαλεστεί το πνεύμα του Σαμουήλ, ο οποίος λέει “Θα χάσεις τη μάχη. Λυπάμαι”». Μια άκρως ενδιαφέρουσα συζήτηση με πλούσιες διακειμενικές αναφορές που μπορεί να διαβαστεί και ως οδηγός πλοήγησης στον πλούσιο θεωρητικό αλλά και άκρως πολιτικό –βλέπε Η Ιστορία της θεραπαινίδας– κόσμο της Άτγουντ.

«Η Μάργκαρετ Άτγουντ είναι ίσως η µόνη µυθιστοριογράφος που αποτυπώνει µε τόσο περίτεχνο και δραστικό τρόπο τις αγωνίες και τα διλήµµατα της εποχής µας». Entertainment Weekly

«Η Μάργκαρετ Άτγουντ αξίζει ένα επίθετο –Atwoodian– σε αναγνώριση του λαµπρού της πνεύµατος και του αξεπέραστου ύφους της». Chicago Tribune

Βουτιά σε παγωμένα νερά – Μια συζήτηση με τη Μάργκαρετ Άτγουντ
Εκδόσεις Πατάκη