Το Fargo των αδελφών Κοέν αποτελεί ένα από τα σπουδαιότερα φιλμ του σύγχρονου κινηματογράφου, συνδυάζοντας με αριστοτεχνικό τρόπο το μαύρο χιούμορ με το έγκλημα, ενώ παράλληλα ασκεί κοινωνική κριτική μέσα από τον ιδιαίτερο, “κοενικό” φακό. Οι δημιουργοί του φιλμ συνηθίζουν να χρησιμοποιούν την αμερικανική κοινωνία ως καμβά για τις ιστορίες τους, προσεγγίζοντάς την με μια σατιρική, συχνά κυνική ματιά.

«Αυτή είναι μια αληθινή ιστορία»

Αν και η ταινία ξεκινά με την ένδειξη «Αυτή είναι μια αληθινή ιστορία», στην πραγματικότητα πρόκειται για καθαρή μυθοπλασία. Στον πυρήνα της, πρόκειται για μια αφήγηση γεμάτη λάθος αποφάσεις, ανθρώπινες αδυναμίες και απροσδόκητες συνέπειες. Παρόλο που τα γεγονότα που διαδραματίζονται φαντάζουν υπερβολικά, η ιστορία αντλεί έμπνευση από μια πραγματική υπόθεση, η οποία σχετίζεται με τη διασημότερη και πιο σοκαριστική σκηνή της ταινίας – αυτή με τον θρυμματιστή ξύλου στο φινάλε.

Το πραγματικό περιστατικό

Το πραγματικό περιστατικό που φαίνεται να ενέπνευσε αυτή τη σκηνή συνέβη το 1986, όταν η αεροσυνοδός Χέλλε Κράφτς εξαφανίστηκε μυστηριωδώς μετά την επιστροφή της στο σπίτι της, στο Νιουτάουν του Κονέκτικατ. Η Χέλλε είχε ανακαλύψει ότι ο σύζυγός της, Ρίτσαρντ Κράφτς, διατηρούσε εξωσυζυγική σχέση και είχε προσλάβει ιδιωτικό ντετέκτιβ για να τον παρακολουθήσει.

Η σχέση τους ήταν ήδη τεταμένη, ενώ η ίδια είχε εκφράσει φόβους για τη συμπεριφορά του συζύγου της σε φίλους και γνωστούς. Όταν εξαφανίστηκε, ο Ρίτσαρντ αρχικά ισχυρίστηκε ότι είχε ταξιδέψει στη Δανία για να επισκεφθεί τη μητέρα της, όμως οι συνεχείς αντιφάσεις του προκάλεσαν την υποψία των αρχών.

Κατά τη διάρκεια της έρευνας στο σπίτι του, βρέθηκαν αρκετά επιβαρυντικά στοιχεία. Από το υπνοδωμάτιο έλειπε ένα μεγάλο κομμάτι χαλιού, ενώ εντοπίστηκαν ίχνη αίματος. Το πιο ανατριχιαστικό, όμως, ήταν πως λίγο πριν από την εξαφάνιση της Χέλλε, ο Ρίτσαρντ είχε αγοράσει ένα αλυσοπρίονο και έναν θρυμματιστή ξύλου. Τελικά, καταδικάστηκε το 1989 για τη δολοφονία της, σε μια υπόθεση-ορόσημο, καθώς ήταν η πρώτη φορά που κάποιος καταδικάστηκε για ανθρωποκτονία στην πολιτεία του Κονέκτικατ χωρίς να έχει βρεθεί η σορός του θύματος.

Στην ειδική έκδοση DVD του Fargo, οι δημιουργοί αναφέρουν ότι η σκηνή με τον θρυμματιστή ξύλου επηρεάστηκε από την υπόθεση της Χέλλε Κράφτς. Ωστόσο, επισημαίνουν ότι η ταινία δεν επιδιώκει να αναπαραστήσει το πραγματικό έγκλημα, αλλά να πλάσει μια φανταστική ιστορία εγκλήματος, διαποτισμένη από τον παραλογισμό και τη μαύρη κωμωδία που χαρακτηρίζει το σύμπαν των Κοέν.