Αν το «Joker» υπήρξε μια ριζοσπαστική ανάγνωση ενός κόμικ χαρακτήρα, μεταμορφώνοντας την χαοτική και ακόμη πιο σκοτεινή νέμεσις του Batman σε έναν παρία που δεν μπορεί να βρει τη θέση του στην κοινωνία και οδηγείται, μέσα από την τρέλα, στο έγκλημα, το «Joker: Folie à Deux» δοκιμάζει να εξερευνήσει την ευθύνη του ίδιου του χαρακτήρα του.

Στην επίσημη συνέντευξη Τύπου στο Καζινό του Λίντο, σκηνοθέτης και πρωταγωνιστές έσπευσαν να απαντήσουν σε ερωτήσεις σχετικά με το Joker: Folie à Deux.

Ακολουθούν αποσπάσματα από τη συνέντευξη τύπου:

Πώς αισθάνεται ο Τοντ Φίλιπς που επιστρέφει στη Βενετία – 5 χρόνια κι ένα Χρυσό Λιοντάρι μετά:

Νιώθω ότι έτσι έπρεπε να γίνει. Να επιστρέψουμε εδώ με τη συνέχεια της πρώτης ταινίας, να παρουσιάσουμε το «Joker: Folie à Deux» πρώτα στη Βενετία. Αγαπάμε πολύ αυτό το φεστιβάλ κι έχουμε τις πιο ζεστές μνήμες, όχι επειδή κερδίσαμε το μεγάλο βραβείο, αλλά για τον τρόπο που μάς φέρθηκε – γιατί ήταν η αφετηρία μίας μεγάλης πορείας με την ταινία που μας γέμισε χαρές. Οπότε χαιρόμαστε που είμαστε εδώ. Βέβαια δεν είμαστε πια οι πρωτάρηδες. Τώρα υπάρχουν μεγάλες προσδοκίες και, δεν σας κρύβω, αυτό με έχει γεμίσει άγχος. Έχω μεγαλύτερη αγωνία από ό,τι στην πρώτη ταινία.

Η ταινία ξεκίνησε από ένα όνειρο του Χοακίν Είδα στον ύπνο μου ότι ερμήνευα τζαζ κομμάτια ντυμένος Joker. Πήρα τηλέφωνο τον Τοντ και του το διηγήθηκα. Τον ρώτησα αν πιστεύει ότι υπήρχε η ιδέα μίας ταινίας κρυμμένη κάπου εκεί.

Από την πρώτη ταινία ο Αρθουρ ήταν ένας ήρωας με μουσικότητα, οπότε όλο αυτό είχε νόημα για τον Τοντ Φίλιπς να την αναδείξει Αν θυμάστε, και στην πρώτη ταινία ο Αρθουρ συνεχώς χορεύει. Για τον οποιοδήποτε λόγο. Είναι ένας τρόπος να εκφραστεί, να καταπολεμήσει το άγχος του, να συνδεθεί. Η μουσική στην πρώτη ταινία ήταν ένας ακόμα χαρακτήρας. Οπότε για εμάς ήταν πολύ φυσιολογικό να συνεχίσουμε να εξερευνούμε και να πειραματιζόμαστε με τη σχέση του Joker/μουσικής.

Όταν πήρε τη μορφή μιούζικαλ στο μυαλό μας, τότε ονειρευτήκαμε την Lady Gaga Είπαμε «φαντάσου να μπορούσαμε να κλείσουμε μία τέτοια μουσικό, ένα τέτοιο είδωλο». Όταν δέχθηκε, ο ενθουσιασμός μας ήταν απερίγραπτος. Ήταν η πρώτη και μόνη μας επιλογή.

Οι επιλογές των τραγουδιών δεν ήταν τυχαίες, είναι κομμάτι του σεναρίου Πρώτα επιλέξαμε τα τραγούδια που μπορούν να πουν την ιστορία μας και μετά γράψαμε τις σκηνές. Υπάρχει λόγος, για παράδειγμα που είναι τραγούδια μιας συγκεκριμένης εποχής – τραγούδια που μάλλον ο Αρθουρ μεγάλωσε με αυτά, τα άκουγε με την μητέρα του.

Ο Χοακίν Φίνιξ αντιμέτωπος με ένα μιούζικαλ

Η μεγαλύτερη πρόκληση για μένα ήταν να πάρω αυτές τις τζαζ μελωδίες και να τις ερμηνεύσω με τον μοναδικό τρόπο που θα μπορούσε να τις ερμηνεύσει ο Αρθουρ. Να είναι κομμάτι του, τρόπος έκφρασης του. Οπότε όταν έφερα τις αναφορές του Σινάτρα και των rat packers στο μυαλό μου και προσπαθούσα να τους μιμηθώ, κάτι κλώτσησε. Και τότε κατάλαβα ότι ο Αρθουρ δεν ήταν αυτό το cool. Ίσως ο Joker να ήθελε να γίνει αυτό, αλλά ο Αρθουρ δεν ήταν. Οπότε ο στόχος ήταν να βρω την σκοτεινιά του Αρθουρ και να διασκευάσουμε τις τζαζ μελωδίες μέσα από αυτό το φίλτρο.

Τραγούδησα γιατί με βοήθησε η Gaga (είναι σωστό να σε αποκαλώ «Gaga»; / Λέγε με Στέφανι) Σε αυτό με βοήθησε και η Στέφανι γιατί με έσπρωξε προς το αδύνατο: πολύ πολύ νωρίς μου είπε «α, ξέρεις, θα τραγουδάμε live στα τραγούδια σε κάθε γύρισμα». Και της είπα «φυσικά και όχι – δεν υπάρχει περίπτωση, εσύ αν θέλεις κάνε ό,τι νομίζεις…»

Και τελικά το κάναμε και κατάλαβα ότι αυτός ήταν ο μόνος τρόπος για να βγει κάτι αληθινό. Κι όχι μόνο τραγουδούσαμε live, αλλά και η μελωδία ήταν live – δουλεύαμε με ορχήστρα στο γύρισμα, τίποτα δεν ήταν προηχογραφημένο. Κάθε λήψη ήταν και μία διαφορετική βερσιόν των τραγουδιών κι αυτό έκανε τις σκηνές να έχουν παλμό, ενέργεια, ζωή. Το βρήκα συναρπαστικό.

Η τοποθέτηση της Lady Gaga: 

Η μουσική είναι ένας ακόμα χαρακτήρας – η ταινία δεν είναι απλό «μιούζικαλ» Ναι, ο πιανίστας ήταν δίπλα μας στο σετ, παρών, σαν ένας «κρυφός» ηθοποιός. Η μεγαλύτερη πρόκληση όμως ήταν να βρούμε μια άλλη τεχνική στην απόδοση των τραγουδιών. Για μένα ήταν μία διαδικασία όπου προσπαθούσα να ξεχάσω όσα ήξερα. Να μην χρησιμοποιήσω τις τεχνικές μου, να ξεχνάω να αναπνέω, να θυμάμαι ότι δεν τραγουδάω εγώ αλλά η ηρωίδα μου.

Είχα συγκινηθεί βαθιά από την ερμηνεία του Χοακίν στο πρώτο «Joker» Νομίζω ότι ο Χοακίν έθεσε την μπάρα πολύ ψηλά. Το επίπεδο της ερμηνείας του είναι κάτι που δεν μπορεί να περιγράψει κανείς με λόγια. Ηθελα πάρα πολύ την ευκαιρία να παίξω δίπλα του. Και ήθελα πολύ να είμαι κομμάτι μίας τέτοιας ιστορίας. Οπως ξέρετε, οι ιστορίες ανθρώπων που είναι παρεξηγημένοι και νιώθουν μόνοι στο κοινωνικό τους περιβάλλον είναι οικείες σε μένα. Νιώθω βαθιά συγκίνηση πλησιάζοντας έναν τέτοιο χαρακτήρα.

Η απώλεια κιλών του Χοακίν Φίνιξ

Ναι, ο Αρθουρ είναι ακόμα πιο αδύνατος κι αδύναμος από την πρώτη ταινία. Είναι φυλακή και έχει βασανιστεί αρκετά. Είναι σκελετωμένος. Έπρεπε να μπορεί κανείς να βλέπει τα κόκαλα του. Δεν θέλω να εξηγήσω τι είδους δίαιτα ακολούθησα για αυτό το αποτέλεσμα, δεν ενδιαφέρει κανέναν αυτό Το μόνο που μπορώ να πω είναι ότι αυτή τη φορά τα πράγματα ήταν πιο δύσκολα. Είχα και πολλές χορευτικές πρόβες για τις σκηνές, είμαι και 49 χρονών πλέον και το σώμα μου δεν αντέχει πολλά. Οχι, δε θα το υποβάλω ξανά σε μία τέτοια ταλαιπωρία. Ηταν η τελευταία φορά.

Δείτε επίσης:

Joker: Folie à Deux | Η Lady Gaga μιλάει για την δική της Harley Quinn