Το True Detective: Night Country είναι μια από τις χειρότερες σειρές μυστηρίου ever. Δυσκολεύομαι να σκεφτώ άλλη μια αστυνομική σειρά που να είχα τόσες προσδοκίες λόγω της πρώτης της σεζόν και στο τέλος να με απογοήτευσε τόσο. Η 2η σεζόν πράγματι ήταν μια απογοητευτική συνέχεια της πρώτης σεζόν, αλλά η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία! Και μετά από αρκετά χρόνια αναμονής και στην αρχή διαβάζοντας για ένα ενδιαφέρον setting με τη Τζόντι Φόστερ, υπήρχαν ελπίδες. Αλλά εν τέλει ήταν μάταιες.
True Detective: Night Country | Η πλοκή
Για αυτόν τον κύκλο, ταξιδεύουμε στην Αλάσκα όταν μια ομάδα σε ερευνητικό σταθμό έξω από την πόλη Ennis εξαφανίζεται μαζικά. Η μόνη ένδειξη για το τι μπορεί να τους είχε συμβεί είναι ένα βίντεο από το κινητό που απαθανατίζει ένα μέλος της ομάδας, να τρέμει, φαινομενικά δαιμονισμένο. Στη συνέχεια, οι άντρες ανακαλύπτονται, γυμνοί και συγχωνευμένοι σε ένα εφιαλτικό γλυπτό.
Η έρευνα για τους αγνοούμενους ξεκινάει με επικεφαλής την αρχηγό της αστυνομίας του Ennis, Liz Danvers (Jodie Foster) και την πρώην συνάδελφο της, Evangeline Navarro (Kali Reis).
Η σειρά έχει μια κρίση ταυτότητας. Το ίδιο το μυστήριο δεν μοιάζει καθόλου με μυστήριο, χωρίς καμία αίσθηση οργανικής επείγουσας ανάγκης ή ακόμα και έρευνας. Η ακατάστατη πλοκή είναι βαλτωμένη σε θλιβερούς και κουραστικούς επαναλαμβανόμενους διαλόγους (ό,τι χειρότερο!). Και το φανταστικό σκηνικό δεν μπορεί να σώσει αυτή τη θλιβερή ιστορία από μόνη της.
Κανένας από τους χαρακτήρες δεν είναι ιδιαίτερα συμπαθής. Αυτό είναι ένα άλλο μεγάλο πρόβλημα, αν και θα μπορούσε να είναι ανεκτό αν η ιστορία την οποία μας αφηγούνταν ήταν αρκετά συναρπαστική ώστε να κάνει αυτούς τους χαρακτήρες ενδιαφέροντες. Σειρές όπως το White Lotus διαχειρίζονται αυτή τη λεπτή γραμμή με άψογο τρόπο. Όχι όμως το Night Country.
Οι δημιουργοί της σειράς θέλουν να συνδεθούμε με αυτούς τους ντετέκτιβ και τις επιλογές που κάνουν. Δυστυχώς, δεν κερδίζεται ποτέ. Ούτε το εντελώς προβλέψιμο, εντελώς μη ικανοποιητικό τέλος της σειράς ή η λίστα με τα κλισέ.
Τα συστατικά του Night Country δημιουργούν μια θλιβερή λίστα: Προβλέψιμη, βαρετή και δυσάρεστη. Πετάξτε μια δόση κακού CGI και μέτρια φωτογραφία και θα μείνετε με κάτι που μόλις μοιάζει με το True Detective.