Για τον David Lynch τόσο ως δημιουργό όσο και ως προσωπικότητα μπορεί κανείς να μιλά για ώρες και σίγουρα το ποιες είναι οι αγαπημένες του ταινίες είναι κάτι αρκετά ενδιαφέρον για έναν σινεφίλ που θαυμάζει το έργο του σπουδαίου σκηνοθέτη.
Υπάρχουν πολλές πηγές στις οποίες μπορεί κανείς να αναζητήσει τις αγαπημένες ταινίες του David Lynch. Όπου όμως και να ψάξεις, θα συναντήσεις τα ίδια ονόματα ( Φελίνι, Κιούμπρικ, Τατί, Χίτσκοκ κ.α.) και τις ανάλογες ταινίες αυτών των δημιουργών.
Αξίζει να δούμε λοιπόν τι είπε ο σκηνοθέτης όταν μίλησε παλαιότερα στο «Lynch on Lynch», απαντώντας στην ερώτηση ποιες ταινίες θα έδειχνε σε κάποιον ως παράδειγμα του τέλειου σινεμά:
«Η πρώτη θα ήταν το «8 1/2» για τον τρόπο με τον οποίο ο Φεντερίκο Φελίνι καταφέρνει να πετύχει με αυτήν την ταινία αυτό που μόνο οι αφαιρετικοί ζωγράφοι μπορούν – να επικοινωνήσει ένα συναίσθημα χωρίς να πει ή να δείξει τίποτα με ευθύ τρόπο, χωρίς να εξηγεί τίποτα, παρά μόνο με καθαρή μαγεία»
«Για τους ίδιους λόγους θα έδειχνα σε κάποιον το «Sunset Boulevard». Ακόμη και αν το στιλ του Μπίλι Γουάιλντερ είναι πολύ διαφορετικό από του Φελίνι, καταφέρνει να πετύχει περίπου την ίδια αφαιρετική ατμόσφαιρα, με λιγότερη μαγεία αλλά με όλα τα είδη των στιλιστικών και τεχνικών τρικ. Το Χόλιγουντ που περιγράφει στην ταινία μπορεί να μην υπήρξε ποτέ, αλλά μας κάνει να πιστεύουμε ότι υπήρξε και μας βάζει βαθιά μέσα του, σαν σε όνειρο»
«Στη συνέχεια θα έλεγα τις «Διακοπές του κυρίου Ιλό» για την απίστευτη οπτική που ο Ζακ Τατί ρίχνει στην κοινωνία. Οταν βλέπεις τις ταινίες του, αντιλαμβάνεσαι πόσο πολύ ήξερε – και αγαπούσε – την ανθρώπινη φύση και μπορεί να είναι μόνο έμπνευση για να κάνει κάποιος το ίδιο»
«Και, τέλος, θα έδειχνα το «Rear Window», για τον ευφυή τρόπο με τον οποίο ο Αλφρεντ Χίτσκοκ καταφέρνει να δημιουργήσει – ή καλύτερα να αναπαραστήσει – έναν ολόκληρο κόσμο περιοριστικών παραμέτρων. Ο Τζέιμς Στιούαρτ δεν αφήνει ποτέ την αναπηρική του καρέκλα στη διάρκεια της ταινίας και όμως, μέσα από το δικό του βλέμμα γινόμαστε κοινωνοί ενός πολύπλοκου σχήματος φόνου. Στην ταινία, ο Χίτσκοκ καταφέρνει να πάρει κάτι τεράστιο και να το συμπυκνώσει σε κάτι πραγματικά μικρό. Και το καταφέρνει μέσα από τον απόλυτο έλεγχο της τεχνικής του κινηματογράφου»
Και μερικές ακόμη:
«Ήταν οι ξενόγλωσσες ταινίες που με έκαναν να ενθουσιαστώ με το σινεμά. Το “La Strada” για παράδειγμα, και το “8 1/2 και η “Persona” και η “Ωρα του Λύκου”, όλες οι ταινίες του Ζακ Τατί.»
Το “Sunset Boulevard”, η “Persona”, η “Lolita”, αυτες είναι οι αγαπημένες μου ταινίες. Και το “8 1/2”, το “La Strada”, το “I Vitelloni”».
Όλες οι ταινίες που αγαπώ είναι ασπρόμαυρες: το “Sunset Boulevard”, η “Lolita”, ο “Πόλιτης Κέιν”, το “8 1/2”. Μοναδική εξαίρεση το “O Θείος Μου” του Ζακ Τατί. Τα χρώματα σε αυτήν την ταινία είναι εξωπραγματικά.»
«Μου αρέσει η δουλειά του Κόπολα. Του Ζακ Τατί, του Κουροσάβα, του Τζον Φορντ. Κάποιες ταινίες του Βέρνερ Χέρτζογκ. Και ο Μπίλι Γουάιλντερ.»
«Μου αρέσει επίσης ο Στάνλεϊ Κιούμπρικ. Είναι αυτή τη στιγμή ο πιο κουλ. Η “Λάμψη” με καταδιώκει. Δεν τη χάνω ποτέ όταν τη δείχνει στην τηλεόραση. Η καλύτερη ταινία του για μένα είναι η “Lolita”. Με έχει συνεπάρει τελείως. Επίσης μου αρέσει γιατί του αρέσει το “Eraserhead”. Είπε κάποτε πως ήταν η αγαπημένη του ταινία.»
Δείτε ακόμη:
Οι ταινίες που πρέπει να δεις πριν πεθάνεις σύμφωνα με τον Μάρτιν Σκορσέζε
ΣΧΕΤΙΚΑ ΑΡΘΡΑ
