Ο καθηγητής Tore C. Olsson έγραψε ένα βιβλίο με τίτλο Red Dead’s History: A Video Game, an Obsession, and America’s Violent Past σχετικά με τις ιστορίες που ενέπνευσαν το Red Dead Redemption 2 και τι μπορούμε να μάθουμε από αυτές.

Καθώς η Rockstar Games ετοιμάζει το GTA 6, ένα παιχνίδι που θα αφήσει ιστορία, ένας ιστορικός κοιτάζει πίσω στο mega-hit γουέστερν ανοιχτού κόσμου του στούντιο του 2018, το Red Dead Redemption 2. Το νέο βιβλίο του καθηγητή Tore C. Olsson, Red Dead’s History, εμβαθύνει στην πραγματική έμπνευση για τη διαβόητη συμμορία Van der Linde. Η ηχητική έκδοση αφηγείται ο Roger Clark, ο ηθοποιός που εξέφρασε και έπαιξε ως πρωταγωνιστής του παιχνιδιού Arthur Morgan, καθιστώντας το Red Dead’s History ένα must-listen για τους fans του αγαπημένου παιχνιδιού.

Πριν γίνει βιβλίο, το “Red Dead’s History” ήταν ένα μάθημα που δίδασκε ο Olsson στο Πανεπιστήμιο του Τενεσί. Δεν χρησιμοποιούνται συχνά βιντεοπαιχνίδια ως ακαδημαϊκό υλικό μαθημάτων, αλλά το βάθος της έρευνας των δημιουργών του Red Dead εντυπωσίασε τον καθηγητή, ο οποίος άρχισε να παίζει το παιχνίδι με την παρότρυνση ενός συναδέλφου ιστορικού.

«Οι πρώτες 20 ώρες ήταν απλά σαν, “Ω, παίζω ένα βιντεοπαιχνίδι. Αυτό είναι διασκεδαστικό», λέει γελώντας ο Olsson, συζητώντας στο Den of Geek. “Αλλά όταν το παιχνίδι μετανάστευσε νοτιοανατολικά στο Lemoyne, ήταν ένα σοκ βλέποντας ότι το Red Dead 2 δεν ήταν απλώς ένα “Western”. είναι “Southern”. Αυτό είναι ένα είδος που δεν είναι τόσο διαδεδομένο».

Οι ταινίες blockbuster του Southern είδους, όπως το Όσα παίρνει ο άνεμος και η Γέννηση ενός Έθνους, συνήθως απεικόνιζαν μια ρομαντική, ρατσιστική άποψη της μετεμφυλιακής Αμερικής. Δεν συμβαίνει το ίδιο με το Red Dead Redemption 2: Τα μαύρα μέλη της συμμορίας Βαν ντερ Λίντε αντιδρούν με ανησυχία όταν αναγκάζονται να μπουν βαθύτερα στο Lemoyne και οι αποστολές αναδεικνύουν συγκρούσεις μεταξύ πικραμένων πρώην στρατιωτών της Συνομοσπονδίας, πρώην σκλάβων και της Κου Κλουξ Κλαν. Το St. Denis, ένα ανάλογο της Νέας Ορλεάνης, είναι το μέρος του χάρτη του παιχνιδιού που ο Olsson επανεξετάζει περισσότερο, θαυμάζοντας την προσοχή του στην οικονομία και τα κοινωνικά κινήματα.

Και φυσικά μην ξεχνάμε το πιο εμβληματικό σύμβολο του παιχνιδιού, τον καουμπόη.

«Ο John Marston και ο Arthur Morgan δεν είναι καουμπόηδες», ισχυρίζεται ο Olsson. «Οι καουμπόηδες είναι τα πιόνια στο παιχνίδι, όχι οι βασιλιάδες».

Η εποχή των παράνομων συμμοριών που παρουσιάζει το Red Dead είναι στην πραγματικότητα 30 χρόνια αργά. Μέχρι τη δεκαετία του 1890, οι καουμπόηδες ήταν πιο πιθανό να απεργούν για δίκαιους μισθούς παρά να ληστεύουν τρένα. Ενώ ο βάναυσος βιομήχανος του Red Dead 2 κακός Leviticus Cornwall ήταν φανταστικός, η Αμερική του 19ου αιώνα ήταν γεμάτη με παρόμοιους καιροσκόπους βαρόνους ληστές και τους πράκτορες Pinkerton που προσέλαβαν για να διαλύσουν τα συνδικάτα.

Το Red Dead’s History εξετάζει επίσης αυτόχθονες χαρακτήρες, συμπεριλαμβανομένου του αγαπημένου μέλους της συμμορίας Charles Smith και του αρχηγού της φυλής Rains Fall, καθώς και τις βιομηχανίες άνθρακα και υλοτομίας της Appalachia (που ονομάζεται Roanoke στο παιχνίδι), ένα θέμα κοντά στην καρδιά του Olsson.

«Ζω στα Απαλάχια. Το παιχνίδι κάνει τόσο καλή όσο και κακή δουλειά. Ανακυκλώνει πολλά από αυτά τα στερεότυπα «χωρίς παπούτσια, χωρίς δόντια», αλλά δείχνει επίσης τον τρόπο με τον οποίο τα Απαλάχια μεταμορφώθηκαν πολύ αρνητικά από ανθρώπους όπως το Λευιτικό της Κορνουάλης, οι οποίοι έρχονται και διαλύουν τον κοινωνικό ιστό και συμβάλλουν στη φτώχεια που βλέπουμε σε αυτά τα στερεότυπα.

Ο Olsson μπορεί να έχει κριτική από την οπτική γωνία ενός ιστορικού, αλλά είναι συντριπτικά οπαδός του πλούσιου παιχνιδιού ανοιχτού κόσμου ως συναισθηματικό γάντζο για την εκπαίδευση μαθητών και παικτών.

“Ο σκοπός του Red Dead’s History δεν είναι να καταστρέψει το Red Dead Redemption 2 για εσάς. Είναι για να σας κάνει παθιασμένους με την εκμάθηση μερικών από τα βαρύτερα και πιο ακανθώδη διλήμματα της αμερικανικής ιστορίας σε αυτή τη χρονική περίοδο», λέει ο Olsson.

Ο Άρθουρ Μόργκαν και η ομάδα του από παράνομους, απατεώνες, πόρνες και παράσιτα μπορεί να μην είναι πραγματικοί άνθρωποι, αλλά αισθάνονται ότι θα μπορούσαν να είναι. Γελούν, τραγουδούν, τσακώνονται, κάνουν παιδιά, έχουν απόψεις και προκαταλήψεις. Αν και το σαρωτικό έπος του Red Dead Redemption φέρνει αντιμέτωπη την αμερικανική μυθολογία με τη σκληρή, αιματηρή πραγματικότητά της, το παιχνίδι υπενθυμίζει επίσης στους παίκτες ότι η ιστορία γράφτηκε, τελικά, από ανθρώπους που κάποτε ήταν σαν εμάς, οι οποίοι πρέπει να ζήσουν με – και να μάθουν από – τις πληγές του παρελθόντος των άλλων.